Kto najczęściej zapada na chorobę Parkinsona? Niestety, choroba Parkinsona każdego roku zbiera coraz większe żniwo. Jednak najczęściej chorują na nią mężczyźni po 60 roku życia. Dlaczego tak wiele osób na nią zapada? Jak rozpoznać jej objawy? Czy leczenie Parkinsona Kraków jest możliwe? Na wszystkie te pytania odpowiemy w artykule. Zapraszamy do lektury.
Dlaczego choroba Parkinsona zbiera takie żniwo?
Na całym świecie dotkniętych chorobą Parkinsona jest ponad 5 milionów ludzi. Ostatnie kilkanaście lat niepokoi naukowców, jeśli chodzi o tę chorobę. Dlaczego? Ponieważ obserwujemy duży wzrost zachorowań na nią. Dlaczego tak się dzieje? Przede wszystkim ma to związek z procesem starzenia się społeczeństwa. Coraz więcej osób starszych, oznacza więcej osób zagrożonych. Im człowiek starszy, tym niestety większe prawdopodobieństwo, że zachoruje na Parkinsona. Jak to wygląda w Polsce? Populacja chorych na tę chorobę liczy 70-90 tysięcy osób. Początek zachorowania przypada na około 60 rok życia. Nieco częściej chorują mężczyźni niż kobiety. Wiek wiekiem, ale skąd się bierze ta choroba? Co jest przyczyną zapadania na nią? Niestety do tej pory nie udało się tego ustalić. Związek z występowaniem choroby Parkinsona mogą mieć czynniki środowiskowe oraz genetyczne. A czy możliwe jest leczenie Parkinsona Kraków?
Leczenie Parkinsona Kraków – Czy jest możliwe?
Trzeba przyznać, że medycyna w ostatnich latach nieprawdopodobnie się rozwinęła. Jednak wobec niektórych schorzeń lekarze pozostają cały czas bezradni. Parkinson się do nich zalicza. Neurolog Kraków może wdrożyć jedynie leczenie objawowe. O jakich objawach mowa? Do najczęściej występujących objawów choroby należą:
- drżenie spoczynkowe – to najczęstszy objaw. Występuje w dystalnych częściach kończyn, szczególnie w kończynach górnych; typowe drżenie w chorobie Parkinsona to tzw. „kręcenie pigułek”, w którym drżenie obejmuje kciuk i palec wskazujący;
- pochylenie sylwetki do przodu;
- spowolnienie (bradykinezja) – jest typowym i decydującym o rozpoznaniu objawem choroby Parkinsona, cechuje się trudnością w zapoczątkowaniu ruchu, powolnym przebiegiem ruchu, może występować jako ubóstwo ruchów mimicznych twarzy, rzadkie mruganie powiekami, zubożenie gestykulacji, skłonność do siedzenia w bezruchu, cicha i monotonna mowa, zmienione pismo (małe litery);
- zastygnięcia – oznaczają trudność w rozpoczęciu ruchu lub jego nagłe zatrzymanie, jest to jeden z najbardziej uciążliwych codzienne funkcjonowanie objawów choroby
Czy ktoś z twoich bliskich ma podobne objawy? Nie powinniście zwlekać z wizytą u lekarza rodzinnego, a następnie specjalisty. Im szybciej wdrożone zostanie leczenie, tym objawy będą powolniejsze.